Η θεραπεία με βδέλλες είναι μία από τις παλαιότερες μεθόδους θεραπείας διαφόρων παθήσεων. Υπάρχουν κινέζικα χειρόγραφα που αποδεικνύουν ότι η θεραπεία με βδέλλες χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά πριν 4.000 χρόνια. Μελέτες έχουν δείξει πως η φαρμακευτική ικανότητα της βδέλλας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη μοναδική χημική σύνθεση του σιέλου που εκκρίνεται.
Περιέχει πάνω από 140 ωφέλιμα συστατικά συμπεριλαμβανομένων ορμόνες, βιολογικά ένζυμα, βιταμίνες & αμινοξέα. Επιπλέον, περιέχει την ιρουδίνη, ισχυρό αντιπηκτικό, δηλαδή ουσία που αποτρέπει την πήξη του αίματος. Στην ουσία, αποτρέπει το σχηματισμό θρομβώσεων στο αίμα ή διαλύει υπάρχοντες σχηματισμούς στα αγγεία. Η ιρουδίνη αποτελείται από χρήσιμα αμινοξέα όπως γλουταμίνη, λυσίνη, κυστίνη, γλυκίνη, σερίνη και ασπαραγίνη. Ακόμα και η σύγχρονη επιστήμη, με τα καινοτόμα μέσα που χρησιμοποιεί δεν έχει καταφέρει να αναπαράξει έως τώρα το «κοκτέιλ» αυτών των βιταμινών σε οποιαδήποτε μορφή. Επομένως, ο μοναδικός τρόπος για να λάβεις αυτό το πολυπόθητο φάρμακο είναι η άμεση επαφή με την βδέλλα. Οι χημικές ουσίες του σιέλου περιέχουν αντιπηκτική, αντιθρομβωτική, θρομβολυτική, αντιυπερτασιακή, αντιφλεγμονώδη, ανοσορυθμιστική, αποτοξινωτική, λεμφοκινητική, αποιδηματική, βακτηριοστατική και αναλγητική δράση. Τρία είδη βδέλλας είναι θεραπευτικά. Του Αμαζονίου, της Ευρώπης και της Ασίας και ονομάζονται Hirudo Medicinalis.
Η βδέλλα από τη φύση της είναι αιμοφόρα, «βεντουζάρει» πάνω στο ανθρώπινο σώμα και ρουφάει το αίμα, εκκρίνοντας παράλληλα θεραπευτικές ουσίες. Μόλις η ιρουδίνη εισχωρήσει στο αίμα, κυριολεκτικά «ξεπλένει» όλα τα αιμοφόρα και τριχοειδή αγγεία, ενισχύει τα τοιχώματά τους και ενεργοποιεί το μηχανισμό διάλυσης θρομβώσεων.
Επιπλέον, ομαλοποιεί την αρτηριακή πίεση, αποκαθιστά τα κατεστραμμένα αγγεία των τοιχωμάτων του αίματος, μειώνει τα επίπεδα χοληστερίνης, βελτιώνει την παροχή και τη κινητικότητα του αίματος σε όλο το σώμα, ενεργοποιεί τους μηχανισμούς άμυνας του σώματος και αυξάνει τα αντισώματα, δίνει σημαντική αναλγητική επίδραση σε όλο τον οργανισμό και εξουδετερώνει τις επιδράσεις των τοξικών ουσιών.
Ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες δεν συνιστάται η χρήση της βδελλοθεραπείας, είναι οι εξής:
- αιμοφιλία,
- κακή πήξη του αίματος,
- σοβαρή αναιμία,
- προδιάθεση αιμορραγίας,
- διαβρωτικές και ελκοειδής αλλοιώσεις (όγκοι) του γαστρεντερικού σωλήνα,
- οξείς εμπύρετες ασθένειες με ασαφής διάγνωση,
- υπόξεια βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα,
- ενεργή μορφή φυματίωσης.
Ο αριθμός των συνεδριών που απαιτούνται ποικίλουν συνήθως ανάλογα με την σοβαρότητα της πάθησης ή τον οργανισμό.
Μπορείτε να μεταβείτε στη σελίδα συζητήσεων για το συγκεκριμένο άρθρο στο Φόρουμ Παραδοσιακής Ελληνικής Ιατρικής πατώντας εδώ.
