Ο Πλάτων στον Τίμαιο είναι υπέρμαχος μιας ολιστικής θεώρησης της υγείας. Η υγεία έχει ως προϋπόθεση το μέτρο, την αρμονία των τεσσάρων πρωταρχικών στοιχείων από τα οποία είναι δομημένος ο κόσμος (μακρόκοσμος) —γη, φωτιά, νερό, αέρας— αλλά και το έμβιο (μικρόκοσμος). Οποιαδήποτε διαταραχή στην ομαλή ισορροπία των τεσσάρων στοιχείων προκαλεί ασθένειες, ψυχικές και σωματικές, ενώ η υγεία είναι απόρροια της αρμονικής μεταβολής τους. Έτσι, λοιπόν, σώο και υγιές παραμένει μόνον το σώμα εκείνο «προς το οποίο έρχονται και από το οποίο φεύγουν όμοια με το ίδιο συστατικά», με τον ίδιο τρόπο και στην ίδια αναλογία. Γι’ αυτό, αν κάποιος θέλει να είναι και να παραμένει υγιής δεν πρέπει «να ασκεί την ψυχή χωρίς το σώμα ούτε το σώμα χωρίς την ψυχή», ώστε να υπάρχει υγιής ισορροπία μεταξύ τους. Επιπλέον, οφείλει κυρίως να μεριμνά όχι για τα θνητά αλλά για τα θεία, και να ακολουθεί πιστά τον εσωτερικό της δαίμονα αν επιζητεί να κατακτήσει την ευδαιμονία.
