Η Παραδοσιακή Ιατρική είναι ένας ευρύς όρος που περιλαμβάνει τα συστήματα θεραπείας που δημιούργησε ο άνθρωπος στο διάβα των αιώνων, σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γαίας. Τα τελευταία 44 χρόνια η Παραδοσιακή Ιατρική σταδιακά αλληλεπιδρά όλο και περισσότερο με την σύγχρονη Βιοϊατρική. Η συζήτηση αυτή ξεκίνησε εντός του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήδη από το 1978 στην Γενεύη. Ένα από τα ζητούμενα μεταξύ άλλων που αναφέρεται σε σχετική έρευνα είναι η ανάγκη των θεραπευτών για αναγνώριση από τα κράτη τους και η παροχή υποστήριξης κι ευκαιριών εξέλιξης στον τομέα τους. Αυτό είναι σύμφωνο με τις ανάγκες και των Ελλήνων Παραδοσιακών θεραπευτών έτσι όπως αυτές εκφράστηκαν κατά τις 9 Ανοιχτές Συνελεύσεις της ευρύτερης κοινότητας θεραπευτών που πραγματοποιήθηκαν το 2018.
Η Ελβετία είναι ένα από τα πέντε (5) μόλις Ευρωπαϊκά κράτη που έχουν ρυθμίσει πλήρως τις Παραδοσιακές και Συμπληρωματικές θεραπείες. Τα κράτη αυτά είναι: η Ελβετία, η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν, η Πορτογαλία και η Σλοβενία. Στην Ελβετία είναι αναγνωρισμένες πάνω από 90 διαφορετικές εναλλακτικές θεραπείες οι οποίες καλύπτονται από όλες τις ιδιωτικές ασφάλειες υγείας, όπως για παράδειγμα οι κάθε είδους μαλάξεις ή ακόμη και οι λεγόμενες «ενεργειακές θεραπείες». Υπάρχουν όμως ειδικά τέσσερις μέθοδοι που απολαμβάνουν μεγαλύτερο κύρος κι είναι αναγνωρισμένες υπό τον τίτλο του «Φυσικοπαθητικού» με εξειδίκευση στην: α. Αγιουρβέδα, β. Ομοιοπαθητική, γ. Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική, δ. Παραδοσιακή Ευρωπαϊκή Φυσικοπαθητική/Ανθρωποσοφία. Οι σπουδές σε κάποιο από τα παραπάνω τέσσερα αντικείμενα προσδίδουν το – ισοδύναμο με Ευρωπαϊκής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης επιπέδου 6 – πτυχίο με τίτλο «Φυσικοπαθητικός». Το κεντρικό επαγγελματικό σωματείο εναλλακτικής ιατρικής OdaAM είναι μια συνομοσπονδία επαγγελματικών και σχολικών ενώσεων καθώς και άλλων οργανισμών εναλλακτικής ιατρικής κι είναι υπεύθυνος για τις ομοσπονδιακές εξετάσεις που πιστοποιούν έναν «Φυσικοπαθητικό» με οποιαδήποτε από τις παραπάνω τέσσερις ειδικότητες. Ο κύριος στόχος του Σωματείου είναι η πολιτειακή αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων και η ενίσχυση της μη-ιατρικής εναλλακτικής θεραπείας, ο οποίος τελικά επιτεύχθηκε τον Απρίλιο του 2015. Οι Ελβετοί έχουν δημιουργήσει μια ιεραρχική δομή ατόμων που είναι μέλη μέσα σε επαγγελματικά σωματεία, σωματείων που είναι μέλη σε ομοσπονδίες και ομοσπονδίες που είναι μέλη σε μεγαλύτερες συνομοσπονδίες. Όλα αυτά μαζί απαρτίζουν την κεντρική επαγγελματική συνομοσπονδία Φυσικοπαθητικών OdaAM που αυτός με την σειρά του είναι η γέφυρα μεταξύ όλων των προηγούμενων με το ομοσπονδιακό Ελβετικό κράτος. Εκτός από την εκπαίδευση και τα επαγγελματικά δικαιώματα ένας άλλος τομέας αφορά την εφαρμογή «προτύπων ποιότητας». Οι πιστοποιημένοι κατά EMR και εγγεγραμμένοι στο σχετικό μητρώο EMR εναλλακτικοί θεραπευτές είναι πλέον αποδεκτοί από τις ιδιωτικές ασφάλειες υγείας. Η θετική απάντηση από τον Swiss Red Cross στον έλεγχο των εγγράφων ανοίγει την πόρτα για την πιστοποίηση ποιότητας του EMR.
Στην συνέχεια της παρουσίασης θα αναλύσουμε το ελληνικό αδιέξοδο και το ουσιαστικό πρόβλημα των Θεραπευτών ΠΚΙ αλλά και του ευρύτερου χώρου εναλλακτικών θεραπευτών στην Ελλάδα ως προς την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων τους, και θα παρουσιάσουμε τα τελευταία νέα σχετικά με το ζήτημα στον χώρο μας. Καταθέτουμε συμπεράσματα και προτάσεις και κλείνουμε την παρουσίασή μας με την ευχή να ενταχθεί η Παραδοσιακή Ελληνική Λαϊκή Ιατρική στην Λίστα Άυλης Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας της UNESCO, όπως έχει ήδη ενταχθεί ο Βελονισμός κι η Μοξαθεραπεία το 2010 αλλά και η Κινέζικη τέχνη του Taijiquan το 2020.