Οι σύγχρονες συνταγές κηραλοιφών μπορούμε να πούμε ότι αποτελούν τα σπάνια κοσμήματα μιας μακραίωνης παράδοσης, που συνδέει στην εποχή μας την Παραδοσιακή Ελληνική Ιατρική με τα κείμενα της Αρχαίας Ελληνικής Ιατρικής. Εξετάζονται εν συντομία μερικές συνταγές «κηρωτών», δηλαδή κηραλοιφών, που απαντώνται στα ελληνικά ιατρικά κείμενα, τόσο από πλευράς των βασικών τους συστατικών, όσο και των χρήσεων που καταγράφονται. Τα κείμενα που ερευνήθηκαν περιλαμβάνουν το Ιπποκρατικό Έργο, το περίφημο «Περί Ύλης Ιατρικής» του Διοσκουρίδη, τα φαρμακολογικά κείμενα του Γαληνού, τις «Ιατρικές Εκλογές» του Οριβάσιου, τα «Θεραπευτικά» του Αλέξανδρου Τραλλιανού, τα «Ιατρικά» του Αέτιου Αμιδηνού κλπ., καλύπτοντας έτσι τις απαρχές της Αρχαίας Ελληνικής Ιατρικής και φθάνοντας ως τη βυζαντινή περίοδο. Οι συνταγές αυτές συγκρίνονται με μεταγενέστερες κηραλοιφές του 19ου και 20ου αι., όπως αποδίδονται στις εκδόσεις του Διονυσίου Πύρρου και άλλων μεταγενέστερων συγγραφέων, αλλά κι όπως μεταφέρονται στην προφορική παράδοση. Τέλος, παρουσιάζονται κάποια παραδείγματα των εφαρμογών τους στη σύγχρονη πρακτική θεραπεία.