Η διατροφή των Αρχαίων Ελλήνων κρύβει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς δεν αποτελούσε απλά μέρος της καθημερινότητας των προγόνων, μας αλλά είχε θα λέγαμε μια ιδιαίτερη φιλοσοφία καθώς ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την επικοινωνία, την διατήρηση της υγείας, ακόμα με την λατρεία.
Η λέξη που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει ολοκληρωτικά αυτό τον τρόπο ζωής, κατ’ επέκταση και διατροφής είναι η λιτότητα. Οι Αρχαίοι Έλληνες κατανάλωναν με φειδώ το κάθε τρόφιμο της τότε εποχής. Το διαιτολόγιο τους απαρτίζονταν από ποιοτικά τρόφιμα και τα γεύματα τους ήταν περιορισμένα μέσα στην ημέρα. Τρόφιμα όπως το ελαιόλαδο, το κρασί καθώς και τα δημητριακά αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής διατροφής τους. Επίσης τρόφιμα όπως οι ελιές, τα όσπρια, τα φρούτα καθώς και τα λαχανικά έκαναν ακόμα πιο πλούσιο το διατροφολόγιο των προγόνων μας. Τέλος, το κρέας το συναντάμε πιο σπάνια στις διατροφικές επιλογές αυτών αντίθετα με το ψάρι, το οποίο θεωρούνταν από τα πιο βασικά είδη διατροφής. Ίσως οι διατροφικές επιλογές να ήταν περιορισμένες, όμως ο λόγος για τον οποίο ακόμα και σήμερα η Αρχαία Ελληνική διατροφή κερδίζει το ενδιαφέρον και την έρευνα είναι η έντονη σύνδεση της με την σωματική και πνευματική ευεξία.
Ερχόμενοι στον σύγχρονο τρόπο ζωής και παράλληλα διατροφής, βλέπουμε την άλλη όψη του νομίσματος. Πλήθος επεξεργασμένων τροφίμων, κακής ποιότητας πρώτες ύλες, ροφήματα με πλούσιες για τον οργανισμό ζημιογόνες ουσίες και συστατικά έρχονται να μας προβάλουν τα βιομηχανοποιημένα τρόφιμα στο σύνολο τους, τα οποία μας υπενθυμίζουν το πόσο πολύ απέχουμε από τον τότε τρόπο διατροφής.
Συνοψίζοντας, αξίζει τον κόπο να κάνουμε μια σύγκριση ανάμεσα σε αυτούς τους δύο διαφορετικούς τρόπους διατροφής που αποτελούν στάση ζωής και τότε αλλά και σήμερα και να μελετήσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τα οποία έχουν άμεσο αντίκτυπο στην σωματική και πνευματική ευεξία κάθε ανθρώπου.
