Οἱ μι­νω­ι­κὲς καὶ μυ­κη­να­ϊ­κὲς ἐ­πι­γρα­φὲς μᾶς δί­νουν κά­ποι­α στοι­χεῖ­α γιὰ τὴν ἰ­α­τρι­κὴ στὴν ἐ­πο­χὴ τοῦ Χαλ­κοῦ. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὰ τὸ προ­ση­γο­ρι­κὸ i-ja-te ποὺ ση­μαί­νει ἰα­τήρ, δη­λα­δὴ για­τρός, ἀ­παν­τᾶ σὲ κεί­με­να τῆς Γραμ­μι­κῆς Α΄ καὶ Β΄ γρα­φῆς ὅπως καί  ἡ λέξη te-ra-pe-te Θεραπευτῆς.

Ἀ­να­λύ­ου­με κα­τὰ κύ­ριο λό­γο ὅ­σες ἀ­να­φο­ρὲς σὲ συλ­λα­βι­κὴ γρα­φὴ ἔ­χουν εὑ­ρε­θεῖ τὴν 2η χι­λι­ε­τη­ρί­δα π.Χ., οἱ ὁ­ποῖ­ες σχε­τί­ζον­ται μὲ τὴν Ἰ­α­τρι­κή, τὶς θε­ρα­πεῖ­ες τὰ βότανα καὶ τὰ φάρ­μα­κα.

Ἡ χρή­ση καὶ ἡ πα­ρα­σκευ­ὴ τῶν φαρ­μά­κων στὰ ἀρ­χεῖ­α τῆς γραμ­μι­κῆς Α΄ μᾶς ἀ­να­δει­κνύ­ει τὴν ση­μα­σί­α τοῦ ἐ­λαι­ο­λά­δου σὲ πά­ρα πολ­λὲς χρή­σεις. Εἰ­δι­κώ­τε­ρα, οἱ ἀ­να­φο­ρὲς στὰ βό­τα­να, σὲ συν­δυα­σμὸ μὲ τὰ ἀ­ρω­μα­τι­κὰ ἔ­λαι­α, πι­στεύ­ου­με ὅ­τι λει­τουρ­γοῦ­σαν ἀ­πο­φα­σι­στι­κὰ στὴν πρό­λη­ψη καὶ τὴν ἰ­α­τρι­κὴ θε­ρα­πεί­α. Τελικά εἶ­ναι ἐν­τυ­πω­σια­κὸ τὸ εὕ­ρη­μα ποὺ ἀ­να­λύ­ου­με καὶ σχε­τί­ζε­ται μὲ τὴ μο­να­δι­κὴ παγκόσμια ἀ­να­φο­ρὰ σὲ γυ­ναί­κα για­τρὸ ἀ­πὸ τὴν Φαι­στὸ (ΡΗ Ζb4) τοῦ 17ου αἰ. π.Χ. Συμπερασματικὰ προκύπτει ὅ­τι τὰ ἱ­ε­ρὰ θὰ ἔ­πρε­πε νὰ λειτουργοῦσαν καὶ ὡς κέν­τρα θε­ρα­πεί­ας, ὅ­που κά­ποι­ες ἱ­έ­ρει­ες θὰ ἦ­ταν ἐ­πι­φορ­τι­σμέ­νες καὶ μὲ τὴν ἰ­δι­ό­τη­τα τοῦ ἰα­τροῦ.