ο Ελληνικός και ο Ιρανικός πολιτισμός, έχουν συμβάλλει από ιστορικής άποψης καταλυτικά στη γέννηση και ανάπτυξη της ιατρικής επιστήμης. Με πρωτογενές σημείο αναφοράς τη συνάντηση των δύο πολιτισμών, μέσω της ανόδου της αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών το 550 π.Χ., ξεκινά μια βαθιά πολιτιστική ανταλλαγή και θεραπευτική αλληλεπίδραση που συνεχίζεται με τη μεταφορά της Περσικής ιατρικής γνώσης στην Ελλάδα, από τον Μεγάλο Αλέξανδρο το 330 περίπου π.Χ. Ιστορικά κειμήλια της εποχής καταδεικνύουν αυτή την ανταλλαγή τεχνογνωσίας μέχρι και την νεότερη Βυζαντινή εποχή. Αργότερα κατά τη διάρκεια του Ισλαμικού Χρυσού Αιώνα (9-13ος αιώνας μ.Χ.) διακεκριμένοι Πέρσες και Ιρανοί επιστήμονες όπως ο Αβικέννας και ο Αμπού Μπάκρ Αλ Ραζί, αξιοποίησαν και ανέπτυξαν περαιτέρω τον ελληνικό τρόπο σκέψης, καθιστώντας αυτή την ιδιότυπη θεραπευτική αλληλεπίδραση πολύτιμη ως προς την ιστορική εξέλιξη και διαμόρφωση της ιατρικής επιστήμης.
